Η αναπαλαίωση των κτιρίων, ιδιαίτερα των παραδοσιακών και των διατηρητέων, αποτελεί μια ιδιαίτερη πρόκληση για τον αρχιτέκτονα και προϋποθέτει βαθειά γνώση των τεχνολογιών και των ιδιοτήτων των δομικών υλικών του παρελθόντος: στόχος είναι το κτίριο να εξυπηρετήσει τις επιθυμητές λειτουργίες, σύμφωνα με τις σύγχρονες προδιαγραφές και απαιτήσεις, ενώ ταυτόχρονα να διατηρηθούν στοιχεία της ιστορικής μνήμης του κτιρίου και να αναδειχθούν τα αρχιτεκτονικά του στοιχεία, σύμφωνα με τις αρχές του αρχικού αρχιτεκτονικού σχεδιασμού.
Κατά το πρώτο στάδιο υλοποιείται μια ενδελεχής αποτύπωση της υπάρχουσας κατάστασης και ταυτόχρονα οι ιδιοκτήτες και οι αρχιτέκτονες διαμορφώνουν το λειτουργικό πρόγραμμα του κτιρίου, το οποίο θα πρέπει να υπηρετήσει η μελέτη αποκατάστασης.
Στη συνέχεια μια ομάδα έμπειρων μηχανικών όλων των ειδικοτήτων εργάζονται από κοινού, προκειμένου να ελέγξουν τη στατικότητα του κτιρίου και να αποφασίσουν σχετικά με το τι διατηρείται και τι ενισχύσεις απαιτούνται, να μελετήσουν τον εκσυγχρονισμό όλων των δικτύων υποδομής και να προτείνουν τις επεμβάσεις που πρέπει να γίνουν στο κτιριακό κέλυφος και τη διαρρύθμιση των χώρων, ώστε το κτίριο να ανταποκριθεί στις σκοπούμενες λειτουργίες
Η μελέτη στου σωστού φωτισμού ανάδειξης αποτελεί προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της αποκατάστασης ή αναπαλαίωσης του κτιρίου και ουσιαστικά τονίζει το αποτέλεσμα της δουλειάς.
|